Rozliczanie podatków

W naszym kraju do ogrzewania domów, gotowania lub podgrzewania obiadów gaz ziemny wykorzystuje ok. kilkanaście mln mieszkańców. Dostawca tego paliwa wystawia rachunki czasem przynoszące na myśl czarną magię.

Gaz ziemny jest wyceniany za 1 m3. Średnia opłata oscyluje pomiędzy 1,30 a 1,50 złotych netto za 1m3 – zależnie od danego regionu Polski oraz od tzw. grupy taryfowej. Sam gaz jest dość niedrogi. Korzystanie z niego jest opłacalne zwłaszcza dla mieszkańców nowych i prawidłowo docieplonych termicznie budynków jednorodzinnych, którzy nie posiadają ani czasu, ani ochoty używać węgla albo ogrzewania elektrycznego. Ogólnie znana żółta rurka pozostaje wciąż marzeniem znacznej ilości właścicieli domów. W rzeczywistości opłata za gaz jest sumą tego typu czynników jak stawka taryfowa, którą rozumie się jako stałą miesięczną należność za sklasyfikowanie do konkretnej taryfy. Im jest ona niższa, tym mniejsza jest opłata. W ramach należności za gaz wlicza się jeszcze abonament, który jest regulowany dlatego, że gazownia będzie dostarczać paliwo.

Kolejnym czynnikiem wliczającym się w ramy opłaty za takie paliwo jest opłata sieciowa stała, a zatem zryczałtowana cena za utrzymywanie sieci. Chodzi tu m.in. o różne naprawy, remonty itp.

Zainteresowałeś się owym działem? Czytaj zatem dalej doradca kredytowy dla firm o tym wątku w nowym wpisie, który dla Ciebie opracowaliśmy. Sądzimy, że Ci się spodoba.

W granicach opłaty za gaz jest ponadto opłata sieciowa zmienna, jaką płacimy za dostarczenie gazu o konkretnych właściwościach. Na bazie zapisów jakościowych odbiorcy mogą kwestionować jakość gazu oraz domagać się odszkodowania. Jeszcze innym czynnikiem jest cena gazu, czyli nettometr gazu. Jego cena różni się w zależności od wybranej taryfy i regionu kraju.

Ostatnim czynnikiem jest zużycie, które jest wyrażone w metrach sześciennych. Jest to fundamentalny składnik rachunku za gaz. Dzięki niemu można zestawić zużycie z zeszłym okresem rozliczeniowym.